Adrian Mole. Czas cappuccino.

Książka Sue Townsend trafiła do mnie już dość dawno, na dwa lata przed wstąpieniem Polski do struktur europejskich. Z nostalgią powróciłem do tytułowego bohatera kilka dni temu, trochę by porównać moje wyobrażenia Anglii roku 2002 (wspomnienia Adriana dotyczą lat 1997/1998) z sytuacją obecną po tak zwanym brytyjskim Brexit.

Czas cappuccino nie jest książką wybitną, jest to pozycja lekka, zabawna, nastawioną na masową publikę. Plusem jest główny bohater bardzo realistyczny w swoich emocjach i rozterkach. Przedstawione postacie (rodzina, przyjaciele) są mocno przerysowane i nadają wydarzeniom komediowego charakteru. Całość dopełniają cyniczne wstawki ze świata mediów i polityki. Zapominając na chwilę o perypetiach bohatera, na drugim i trzecim planie mamy obraz angielskiego społeczeństwa. Władzę w Wielkiej Brytanii, przejmuje Partia Pracy na czele z Tonym Blairem i zaczyna się tak zwany boom ekonomiczny. Wnikliwy czytelnik zauważy jakim problemem są wciąż wzrastające podatki, ceny mieszkań na wolnym rynku czy też służba zdrowia (dentystą Mola jest Azjata, który wciąż wynajduje u niego jakieś choroby). Gdzieś na marginesie wielkich wydarzeń (bohater do nich ciągle nawiązuje) są małe problemy zakompleksionego, ale o wysoce wygórowanych ambicjach Adriana. Rozwód, poszukiwanie mieszkania, nowej pracy, problemy w relacjach z rodzicami no i wychowanie syna, a szczególnie jego potyczki na argumenty przedstawicielami resortu edukacji.  

Przy pierwszym kontakcie z Adrianem Molem, byłem przekonany o jego wyjątkowości, z czasem zrozumiałem, że jest to jedynie nieodrodny przedstawiciel swojego wyspiarskiego narodu. Biorąc pod uwagę konwencję książki, jest mocno przerysowanym przedstawicielem, ale jednak. Bardzo często nie potrafi odnaleźć się w rzeczywistości w jakiej sie znajduje i ucieka w swoje niespełnione wyobrażenia o sobie. Jest kiepskim kucharzem, ale wini za to swoich współpracowników, szefów, artykuły spożywcze czy też klientów, którzy nie potrafią docenić jego kwalifikacji. Podobnie jest z jego pasją pisaniem. 

Co najgorsze nie ma swojego zdania, bardzo często bezkrytycznie cytuje polityków Partii Pracy, a jego miłość z dzieciństwa Pandora to chodzący ideał i duchowy przewodnik. Życie rodzinne ma się bardzo podobnie, rodzice w separacji , on w trakcie rozwodu z pozostawionym mu na wychowanie synem no i syn z pierwszego związku. z którym nie ma łatwego kontaktu.

Mógłbym tak pisać i pisać, ale lepiej przeczytać książkę, czyta się lekko i przyjemnie, a przy okazji można nieco lepiej poznać ciemną stronę pobratymców Szekspira. Serdecznie zapraszam do lektury.

Ps. Pamiętniki Adriana Mola to jeden z moich ulubionych cykli ostania część Adrian Mole lat 39 i pół. Czas prostracji ukazała się w roku 2012, aby lepiej poznać i zrozumieć Brytyjczyków zapraszam do zapoznania się Przejrzeć Anglików autorstwa Kate Fox